ณ บ้านวรรณกรรม หนังสือ BOXSET ร่มฉัตร ฉบับสมบูรณ์ / ทมยันตี

รายละเอียดสินค้า
Series: ร่มฉัตร
นวนิยายในซีรีย์ (อ่านต่อเนื่อง): 4 ภาค
บทประพันธ์โดย ทมยันตี
ประเภท: นวนิยาย
Edition: 14th (08/2566)
จำนวนหน้า:
ปกอ่อน สี่เล่มจบ บรรจุกล่อง
ISBN: 978-616-573-1812

เรื่องย่อ

เรื่องราวในแต่ละยุคสมัยของ แม้นวาด ที่เริ่มจากการถูกส่งมาเป็นข้าหลวงในวังตั้งแต่เด็ก ด้วยความที่เป็นคนขยัน หัวอ่อน ทำให้เป็นที่โปรดปรานของ เสด็จฯ และ คุณหยด วาดมีเพื่อนสนิทชื่อ กลิ่น หลานสาวของคุณหยด ซึ่งกลิ่นนั้นไม่ถูกกับ อุษา ข้าหลวงรุ่นพี่ในตำหนัก ทำให้อุษาพาลไม่ชอบวาดไปด้วย ตรงกันข้ามกับ อรรถ พี่ชายของอุษา ที่เพิ่งเดินทางกลับจากการไปศึกษาที่ยุโรป เมื่ออรรถได้มาเห็นวาดในงานวัดก็รู้สึกชอบพออย่างมาก แต่ก็ไม่รู้ว่าวาดคือใคร เมื่อถึงงานแซยิดพ่อของอุษา ซึ่งเป็นขุนนางระดับสูงในวัง ทำให้อรรถ ได้พบวาดอีกครั้ง อรรถขอให้แม่ไปสู่ขอวาดจากเสด็จฯ จนกระทั่งได้แต่งงานกัน
วาด ซึ่งเคยชินแต่กับชีวิตในวัง เมื่อออกมาอยู่นอกวังก็ต้องพยายามปรับตัวไม่ว่าชีวิตของวาดจะเจริญรุ่งเรือง หรือต้องพบเจอกับปัญหาใดๆ แต่ในใจของวาด “ร่มฉัตร” ก็ยังคงเป็นสิ่งที่วาดเทิดทูนไว้เหนือเกล้าเสมอ ชีวิตของแม่วาด ดำเนินผ่านสุขทุกข์และเรื่องราวมากมายมารวมทั้งการเปลี่ยนแปลงการปกครอง จนถึงรัชกาลที่ ๙ ที่เธอมีตำแหน่งเป็นถึงท่านผู้หญิงแต่ก็ไม่เคยหลงใหลกับ คำเรียกนั้นเลย จนสิ้นชีวิตลง หญิงคนนี้ดำเนินชีวิตมาด้วยความระมัดระวังเสมอ เธอเทิดทูนราชวงค์เหนือสิ่งอื่นใด เพราะคิดเสมอว่าที่มีชีวิตอยู่ร่มเย็นเป็นสุขทุกวันนี้ก็เพราะร่มฉัตร

คำนำ

ความรู้สึกภาคภูมิใจต่อสิ่งอันเป็นหัวใจของประเทศนั้น
ไม่ว่า วัน...เวลา...จะล่วงไปเท่าใด
ความรู้สึกอันนั้น ก็ไม่เคยคลายจากหัวใจของคนไทย
แม้ว่าดุลแห่งอำนาจจะเปลี่ยนแปลง
แต่ดุลแห่งความรัก ความศรัทธา ยังแน่วแน่เที่ยงตรงเสมอ

วาด เธอเฝ้าหวังแต่ว่า ทั้งโลก ทั้งคน และทั้งสังคม จะเป็นไปเช่นไรก็ตาม ในขณะที่มือเก่าๆ ที่ยึด คันฉัตร ไว้ให้มั่นคง ได้หลุดร่วงผล็อยไปตามลำดับนั้น ขอแต่ให้มือใหม่ที่เปลี่ยนเข้ามา ประคอง คันฉัตร ไว้ให้ความร่มเย็นแก่คนรุ่นหลังต่อไปก็เพียงพอแล้ว
หากแล้วคนสมัยใหม่บางคนบางมือก็หัวเราะเยาะเลิกล้มความเชื่อถือเสีย ต่อความหมายของ น้ำสาบาน โรคผิดน้ำที่ว่าคือผิดน้ำพระพิพัฒน์สัตยาในฐานะเกือบกึ่งกบฏนั่นเชียว
ตราตั้งเหล่านั้นคอยเตือนใจให้วาดระลึกว่า วาดได้รับพระมหากรุณาธิคุณปกเกล้าฯ คุ้มตัวเองมาแต่น้อยคุ้มใหญ่ แต่วาดมิได้สามารถทดแทน ข้าวแดงแกงร้อน นั้นได้ หากวาดเองกลับเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ คันฉัตร สั่นสะเทือนอย่างที่วาดมิรู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน
พ่อ-แม่-ปู่-ย่า-ตา-ยาย เคยแต่รับราชการได้เบี้ยหวัดเงินปีมาเลี้ยงชีวิต แต่ไม่เคยคิดเลยว่า เบี้ยหวัดเงินปีพวกนั้นจะมาต่อชีวิตคนรุ่นหลังให้มาคิดคดทรยศยังงี้
ประโยคนี้เป็นประโยครุนแรงประโยคเดียวที่วาดเคยใช้กับคนที่เป็นสามีอยู่กินกันมานาน ถ้าคนที่วาดประณามว่าเป็น คนคิดทรยศ เป็นคนอื่น วาดก็คงจะตัดเป็นตัดตายได้โดยง่าย แต่เมื่อเป็นลูกผัวของวาดเอง วาดก็จำต้องปลงให้ตก ฉะนั้นเมื่อบุคคลในตระกูลประสบกับความวิบัติในทางใด วาดจึงมิได้หวั่นไหว เสมือนกับที่คุณอรรถมายอมรับในภายหลังว่า...
เรามันผิดน้ำสาบานก็ต้องเป็นอย่างนี้
แล้ววันนั้น...ปลายเดือนพฤษภา ต่อต้นมิถุนาในปี ๒๔๗๕ ก็เกิดขึ้น วันที่บางคนเรียกว่า วันเปลี่ยนแปลงการปกครอง นั้น
คนภักดีคนหนึ่งจำเหตุการณ์ได้ไม่รู้ลืม
และเคยนึกเสมอว่า...
สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ใช่เฉพาะการปกครองประการเดียว แต่เป็นวันที่เปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ของชาติอย่างสิ้นเชิง!
เราจัดการได้เรียบร้อยครับแม่ เรียกได้ว่าไม่ได้เสียเลือดสักหยด แม้แต่ทางในหลวง เราก็สามารถทำให้ลงพระปรมาภิไธยได้
วาดมองลูกอย่างขรึม ๆ...
เอื้อมเข้าใจผิด...ไม่ใช่เพราะความสามารถของพวกเอื้อมหรอก หากเป็นเพราะในหลวงท่านทรงทราบดีว่า หากไม่ทรงเห็นแก่ความสงบสุขของราษฎรแล้ว เพียงแต่มีพระบรมราชโองการคำเดียว เอื้อมคิดหรือว่าจะไม่เกิดเรื่องใหญ่
ตาเอื้อมนิ่งเงียบไปชั่วครู่ และมิช้ามินานจากนั้น พวก’ ของคุณอรรถและตาเอื้อมก็ได้ข้อพิสูจน์ว่า...ใน เรื่องอื่น คนไทยอาจจะพูด ไม่เป็นไร ได้ แต่หากเมื่อใดแตะต้องไปถึง คันฉัตร เข้า คนไทยจะไม่ยอมตลอดไป!

ฉันยอมทำอะไรหลายอย่างเพื่อให้ได้สิ่งที่ดีมา แต่จะไม่ยอมทำเพื่อสิ่งที่ฉันเห็นว่ามันจะเกินเลยกันไปทุกที ฉันสัญญาได้อย่างหนึ่งว่า ยังไง ๆ เมืองไทยเราก็ต้องมีพระเจ้าแผ่นดินแน่ ที่จะเป็น อย่างอื่น ฉันไม่ยอมเด็ดขาด
วาดไม่เข้าใจจริง ๆ ว่า อย่างอื่น ที่คุณอรรถว่า คือ อย่างไหน ต่อมาเมื่อวาดรู้...วาดก็ถึงกับเย็นวาบไปทั้งตัว!

ร่มฉัตร คือบทประพันธ์ที่สะท้อนความจงรัก ความภักดี ความผูกพันลึกซึ้งของพสกนิกรผู้พึ่งพระบรมโพธิสมภารแห่งองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวนานถึง ๕ รัชกาล... ดั่งคำพูดที่ว่า หลักใหญ่ในชีวิตของวาด ถัดจากแม่ก็คือ ‘เสด็จฯ ที่วาดรำลึกถึงข้าวแดงแกงร้อนอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก และสูงขึ้นไปประดุจหลักชัยของ ชาววัง ทุกคนคือองค์พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ซึ่งในทรรศนะของวาดเปรียบเสมือนหลักแก้วของชีวิต ฝังรากหยั่งลึกไปในหัวใจและสายเลือดอย่างไม่มีวันจะถ่ายถอนได้

และแม้ว่า ร่มฉัตร จะเดินเรื่องโดยอาศัยเส้นทางความจงรักภักดีเป็นหลักชัย หากเรื่องราวของ ‘ความรัก ก็ฝากไว้ให้ผู้อ่านอย่างไม่ขาดอรรถรสเลยทีเดียว
กำไลทองของรักที่จัดส่ง
เหมือนหัวใจเวียนวนเฝ้าหลงใหล
ไม่ว่าหมุนเหียนหันไปทางใด
ความในใจย่อมมาลงตรงที่นาง

ณ บ้านวรรณกรรม ขอมอบบทประพันธ์อันเป็นเกียรติประวัติและนวนิยายเรื่องเยี่ยมเรื่องหนึ่งของ ทมยันตี ให้ผู้อ่านได้สัมผัสแห่งรักและภักดี ด้วยความศรัทธาเชื่อมั่นอย่างแรงกล้าว่า...ใน เรื่องอื่น คนไทยอาจจะพูด ไม่เป็นไร ได้ แต่หากเมื่อใดแตะต้องไปถึง คันฉัตร เข้า
คนไทยจะไม่ยอมตลอดไป!

เย็นศิระเพราะพระบริบาล
จึงทรงความหมายยิ่งในหัวใจคนไทยทั้งชาติ
-
รักชนก นามทอน
บรรณาธิการ